Një herë e një kohë ne një keshtjelle te bardhe jetonte një princeshe me emrin Borebardhe.Po si për çudi,
kjo princeshe me zemër kaq të mirënuk ishte e lumtur aspak
se na kishte një njerkë të keqe.Njerka fare nuk e donte dhe shumë shumë e mundonte donte qe ajo te vdistese nga bukuria e saj xheloze ishte.Por njerka me shum u tërbua kur Borëbardha me një Princ u dashurua.kur Borëbardha me një Princ u dashurua qe Borebardhen menjeher ne mal ta ekzekutoj.
Po ja qe ushtari na kishte qenë zemër bardhe
e la Borebardhen te lirë atje ne mal
dhe vajza e tmerruar ne pyll vrapoj
e fati te shpia e shtatë xhuxhave e dërgoje.
Ou po Njerka na kishte qenë edhe shtrige
e zbuloj qe Borebardha ne mal kishte ike
kështu vendosi qe ta helmonte
qe ajo kurr te lumtur të mos e shikonte
U vesh me rroba si varfanjake
një shport me molle ne dorë e mbante
Borebardhes një molle te kuqe i ofroj
dhe me një herë atë e helmoj
Kur xhuxhat janë kthyer ne shtepi
O Zoti i madh c'te shihnin me sy
e gjeten Borebardhen te shtrire pa jetë dhe te shtatë xhuxhat u merziten shume.
Të mërzitur xhuxhat filluan te mendonin
se si me Borebardhen ata te vepronin
s'dinin c'te bënin s'mund ta varrosnin
ne një arkivol prej xhami atë e vendosin.
Por pa pritur ne një kale te bardhe
Na vjen një Princ si ne perralle
me ditë te tëra Borebardhen kërkonte
se atë shum e dashuronte.
Kur Princi nga xhuxhat
gjith historinë e dëgjoi
vendosi qe për herë te fundit
Borebardhen ta puth e perqafoj.
Por Borebardha nga puthja u ringjall
se ishte e dashuruar me princin me kale te bardhe.
jetuan ata te lumtur përgjithmonë
se edhe njerken xhuxhat e kishin vrarë dhe ajo nuk jetoi më.
0 σχόλια:
Post a Comment